Ernest Poole: His family. (1918)

Afbeelding met dank aan Wikimedia 

Poole's boek is het eerste boek dat ooit de Pulitzer Prize for novels kreeg. Een prijs die in 1948 werd omgedoopt tot Pulitzer prize for literature.

His family is een boek over een gezin. Roger's gezin. Roger is een weduwnaar met drie volwassen dochters. Zijn overleden vrouw heeft hem ooit gezegd dat hij moet leven in het leven van zijn kinderen. Voor Roger is dat het belangrijkste dat er is, maar het blijft bij gedachten. Echt contact hebben met zijn dochters, hen begrijpen, dat is te hoog voor hem gegrepen.

Roger beziet de wereld bijna alleen door ramen. Het raam van zijn eigen huis, dat uitziet op de muur van een appartementencomplex, maar vooral ramen in de vorm van de levens van zijn dochters. De wereld ziet hij alleen in de context van zijn dochters. En van de knipseldienst, het bedrijf waar hij zijn brood mee verdient. Zijn ervaringen met de wereld zijn altijd tweedehands.

Edith, de oudste, is getrouwd en heeft 5 kinderen. In de loop van het verhaal sterft haar man aan een automobiel ongeluk. Zij is het symbool van het oude Amerika. Degelijk, hard werkend aan een goede toekomst voor haar kinderen. De goede kleren, de goede scholen, een nanny, tandartscontroles. Voor een groot gedeelte betaald door Roger. Die het aanzien en zich afvraagt of het nodig is, maar zijn dochter niets durft te ontzeggen.

Laura, de jongste is het raam op de decadente wereld van de beau monde. Zij gaat elke dag uit, trouwt een rijke man, wil geen kinderen. Echtscheiding, nieuwe man uit de wapenindustrie, Roger ziet het aan. Op aandringen van zijn andere dochters probeert hij met Laura te praten. Het mislukt.

Zijn middelste dochter Deborah staat hem het naast, maar tegelijkertijd begrijpt hij het minst van haar. Ze is onderwijzeres, suffragette, modern, die hard werkt om de slechte omstandigheden van de voornamelijk Ierse immigranten te verbeteren. Ze haalt hem over een gehandicapte Ierse jongen in dienst te nemen, en later in huis. Het is deze jongen die het bedrijf redt, als er geen interesse meer is in zijn knipseldienst. En toch wijst hij hem de deur als zijn andere dochter daar om vraagt.

Het boek is uitgekomen in 1917, midden in de eerste wereldoorlog. Het speelt in de jaren rond het begin van de eerste wereldoorlog, ergens tussen 1913 en 1916. Precies is dat niet te zeggen. De enige verwijzing naar een periode is het uitbreken van de eerste wereldoorlog in 1914.
In Central Park wordt massaal paard gereden, de auto is in opkomst, en er is sprake van een immigratiegolf. De hoofdpersoon heeft een onbestemde weerzin tegen al die mensen die zijn wereld overspoelen. Komt ons dat bekend voor?

De taal is sober, modern bijna. Haal het jaartal 1917 weg, en het zou zomaar nu geschreven kunnen zijn. Het lichte onbehagen over de stromen immigranten die zijn wereld binnenkomen, is zelfs heel actueel.

Ernest Poole werkte als journalist, en was een voorstander van sociale hervormingen. In het boek is dit goed  te merken in de beschrijvingen van het werk van Deborah. 

Ik vond het boek op Gutenberg.org. Als je geen bezwaar hebt tegen Engels, is het zeer de moeite waard om te lezen.