Mijn visie op web 2.0

Web 2.0? Moet ik daar een visie op hebben?

Ik word wakker met Johan Strauss. Er zit een (niet Rieu) cd in mijn klokradio/cd-speler, die ervoor zorgt dat ik wakker word met een glimlach. Ik strompel naar beneden (huppelen is een beetje overdreven), pak de krant uit de bus en druk op het knopje van mijn koffieapparaat. De thermostaat gaat een graadje hoger, het is nog kil in de morgen. Koelkast open, melk in de beker, koelkast dicht, koffie in de beker, op de bank met de krant.

Alle voorafgaande handelingen hebben één factor gemeenschappelijk, de factor die ze mogelijk maakt. Enig idee?

Ik zal de factor weglaten, terug naar bed gaan, en nog een keer opstaan.

Ik word wakker door het gerinkel van de wekker. Ik zwaai mijn benen naast het bed, en draai meteen de wekker op. Ik mocht het eens vergeten. Ik strompel naar beneden, ...., en vul mijn waterketel. Terwijl ik wacht tot het kookt, zet ik de gaskachel een beetje hoger. Ik loop naar de kelder voor wat melk, schenk mijn koffie in en loop naar de voordeur. De stadsomroeper komt zo.

Ingewikkelde manier om uit te leggen dat electriciteit onmisbaar is. We maken er van minuut to minuut gebruik van, maar dat feit dringt pas tot ons door als de stroom een keer uitvalt.

Mijn visie

Mijn visie op Web 2.0 en haar opvolgers is simpel: Het web is het electriciteitsnet van de toekomst. Iedereen maakt er gebruik van, maar het is zo verweven in ons dagelijks leven dat we ons dat niet meer realiseren. Dat kan nog 5 jaar duren, dat kan nog 10 jaar duren, maar het komt.
En ja, er zullen mensen zijn die hier niet aan meedoen, net zoals er mensen zijn die nog steeds geen electriciteit hebben. Voor een zeer klein gedeelte van de wereldbevolking zal dat hun eigen keuze zijn, maar voor het grootste gedeelte zal dit veroorzaakt worden door armoede.

Hoe ziet de toekomst eruit?

Laten we nog een keer naar bed gaan.

Ik word wakker met Beethoven uit mijn wekcomputer. Mijn Newyorkse vriendin (de violiste) heeft me vannacht een stukje van haar muziek gestuurd. Zij is de enige die mijn weklijst mag aanpassen, en mijn  programma zorgt ervoor dat er niet opeens 120 decibel uit de speaker komt. Beneden gaat op dat moment automatisch het koffieapparaat aan, en begint de broodmachine aan het laatste onderdeel van de baksessie.
Ik open de deur van mijn kleerkast. Op het scherm wordt mijn agenda zichtbaar. Vandaag de maandelijkse werk op het werk dag, online conferencing gaat heel goed, maar soms wil je elkaar toch nog eens echt spreken.
Mijn computer adviseert kledingset #1, geschikt voor een formele bijeenkomst bij lenteweer. Het is nog fris, maar het belooft vanmiddag warm te worden, laagjes dus.

De tandenborstel constateert een klein gaatje. Automatisch gaat er een signaal naar de tandartscomputer voor een afspraak.

De koffie is inmiddels klaar. Ik kan die oude routine van koffie met krant maar niet afleren. Mijn krant is van digitaal papier. Niet van echt te onderscheiden, en ik hoef nooit meer op de krantenjongen te wachten.
Ik heb geselecteerd wat er in moet, en ik heb ruimte vrij gehouden op elke pagina voor 'random' berichten, berichten uit niet geselecteerde rubrieken, zodat ik verrast word. Sport is een vast onderdeel, ik lees het nooit, maar het geeft een goed gevoel om het over te slaan. :)

Als de krant uit is, snel ik koppen. RSS bestaat nog steeds, maar alleen de oldies als ik noemen het nog zo. Ik heb abonnementen op zo'n 300 feeds.  Mijn Bot leest ze eerst en tagt ze. Daardoor zie ik redelijk snel wat ik wil lezen en wat niet. Eén klik, en ik houd nog maar 10 berichten over die ik echt wil weten.

Ik geloof dat ik maar ophoud..... Ik zie de toekomst met vertrouwen tegemoet.

Moet iedereen meedoen? (Waarschuwing: tongue in cheek! Lezen op eigen risico!)

Mijn generatie, de vijftigers, kan zich nog permitteren om web 2.0 te negeren. Het zal onze tijd wel duren. Wij zijn uitgerangeerd, niet flexibel, kunnen niet meer leren, en gaan toch bijna met pensioen. Waarom zouden wij nog moeite doen om bij te blijven? We hebben onze eigen wereld van boeken en tijdschriften, Pauw en Witteman en het acht uur journaal. Dat is genoeg om te weten wat er in de wereld speelt. Internet staat voor tijd verspillen met zinloze zieleroerselen van mensen die je niet wilt leren kennen, porno en spelletjes. En daar hebben we toch echt geen tijd voor. RSS feeds zijn onzinnig, want wij hebben Bibliotheekblad.

Of chargeer ik nu wel heel erg? Jullie waren gewaarschuwd. :)

I found my sister on Flickr!

Meet "Page" our Library Webkinz, originally uploaded by Weymouth Public Library.

And she works in a library. How much of a coincidence is that?


This is what the library writes:

Meet "Page" our Library Webkinz
Come to the Children's Room to play with "Page the Polar Bear" Webkinz.. Bring your library card and "check her out" for 15 minutes of in-library use. The staff will log you into our Webkinz account on the computer.
When you're done playing on the computer with Page, be sure to bring her back to the desk to be checked back in so others can play with her too!

De bibliotheek heeft een Webkinz account. Wat dat is, zal ik later uitleggen als we het hebben over online gaming. Ik mijn eigen account laten herleven als ik Eddy's adoptiepapieren kan vinden.

De Weymouth Public Library heeft nog meer goede ideeen. Ga maar eens naar hun Teen en Tween blogs.
Grappig, hun laatste post gaat over een activiteit rondom Maurice Sendak's Where the wild things are. Laat ik nu op dezelfde dag de tentoonstelling in Eygelshoven bezocht hebben met hetzelfde thema!

Jammer dat ze zo weinig updaten.

Eddy Bearz doesn't do #7

Waarom ik ding 7 niet wil doen...

Het leek zo mooi in het begin: wat leuke dingetjes doen op internet, en tegelijkertijd wat leren. Maar na een paar weken wordt het enthousiasme al wat minder. Even recapituleren: waarom deden we dit ook alweer?

Reden 1: leren wat er in de digitale wereld omgaat

Googelen kunnen we intussen allemaal wel redelijk effectief, en waarschijnlijk hebben we allemaal wel ons eigen lijstje met favorieten waarmee we onze klanten beter kunnen helpen. Maar het web is intussen zoveel meer dan dat. Het is een bibliotheek van informatie, kennis, mogelijkheden tot ontwikkeling. Afficheren wij ons niet als informatiedeskundigen die de burger wegwijs kan maken in informatie, helpen informatie te filteren, en op betrouwbaarheid te selecteren? Mijns inziens kan dat alleen maar als we zelf vertrouwd zijn met deze bibliotheek. 23 dingen leert ons een gedeelte van deze bibliotheek kennen.

Ik leef zelf op internet. Ik kan informatie vinden en op betrouwbaarheid selecteren. Het is mijn vak, dus ik moet meer weten dan mijn klanten. Zo bezien hoef ik ding 7 niet te doen. Ik kan het al. Of toch niet?

Reden 2: weten waar onze klanten mee bezig zijn

Onze traditionele doelgroep wordt ouder. We hebben de keuze: of we leren wat de jeugd beweegt, of we doen de deur op slot. Voor de jeugd is internet en sociale media even noodzakelijk als voor ons de krant en het acht uur journaal. Als we onze informatiebronnen beperken tot alleen gedrukte media en tv, dan zien we maar een klein deel van de wereld. Dat is ok als je Jan Modaal bent, maar niet als je Miep Bibliotheek heet.

Het is niet genoeg om te weten dat Internet bestaat. Je kunt niet in een bibliotheek werken als je nooit ervaren hebt hoe het is om een boek in één adem uit te lezen, of dezelfde cd keer na keer te beluisteren. Probeer maar eens een klant enthousiast te maken voor een boek dat je nooit gelezen hebt. Gegarandeerd dat zij het aanvoelt. Je moet dus minimaal één maal ervaren hebben hoe het is om iets te doen.

Ik kon vroeger uren besteden aan het bewerken van foto's, pixel na pixel. Opeens was de lol eraf. Misschien werd het te gemakkelijk voor me. In ieder geval, ik weet nog hoe ik altijd verliefd werd op het onderwerp van mijn foto. En hoe ik kon genieten van de reacties op mijn eindresultaat. Wil ik dat gevoel nog eens terughalen? 

Reden 3: Pc vaardigheden verbeteren

13 jaar geleden stonden er maar 4 pc's op kantoor, meer hadden we er niet nodig. Nu staan er 10, en dat zijn er eigenlijk nog te weinig. Er wordt van ons allemaal een behoorlijke pc vaardigheid gevraagd. Dat behelst niet alleen weten op welke knopjes je moet drukken, maar ook simpele problemen op te lossen, of weten waar je moet kijken als er iets misgaat.

Bij 23 dingen merk je dat dezelfde handelingen steeds weer terugkomen in een andere context . Hoe meer dingen je doet, hoe meer je dat zult ervaren. Door te doen, leer je technieken waar je later altijd profijt van zult hebben.

Umm, spreekt dit voor zichzelf, of moet ik het nog uitleggen?

Reden 4: leren leren

Leren is veranderd. Vroeger luisterde je naar de leraar. Die legde je iets uit, en vervolgens maakte je je huiswerk. Deze leermethode bestaat niet meer, simpelweg omdat de ontwikkelingen daar te snel voor gaan. Het oude leren van kennis heeft plaatsgemaakt voor het leren van competenties (vrij vertaald vaardigheden). Om je staande te kunnen houden in de digitale wereld, zul je dus moeten leren hoe te leren. Zelf aan de slag gaan, bronnen raadplegen, digitaal help zoeken, je zult het allemaal zelf moeten kunnen.

Daarom geldt bij 23 dingen: eerst zelf proberen, en dan hulp vragen. Op die manier leer je het beste om te leren. 

En natuurlijk zijn de coaches blij met elke vraag. Ze wachten er zelfs op. Dus laat maar komen die vragen....

Moet ik nog leren leren? Waarschijnlijk heb ik het langst gestudeerd van iedereen op de bieb. En bovendien, elke nieuwe computerontwikkeling, elk nieuw software pakket, elk nieuw bibliotheeksysteem, ik moet sneller dan iedereen weten waar het over gaat. Niemand leert me dat, ik doe het zelf. Moet ik dan nog leren leren?

Gewetensvraag. Want je bent pas echt dom als je denkt dat je alles weet, dus kom op: doe ding 7, Frankort :)

En dat brengt me dan rechtstreeks naar:

Reden 5: fun!

Als er één ding is dat ik geleerd heb, is dat leren leuk is. Misschien niet op het moment dat je zit te zweten, maar wel als je eenmaal klaar bent. En zeg nou zelf, dit heeft toch wel heel veel leuke toepassingen, ook voor ons werk.

PS: Ik moet Flickr mijn excuses aanbieden. Een aantal zaken die ik onterecht als niet aanwezig gemeld heb, zoals een uploader met editor. Zo zie je maar weer dat het altijd zin heeft om je huiswerk te doen.

Dit is een uitprobeersel. De foto is aangedragen door Danielle, die hem niet geplaatst kree. Ik vraag me af of deze mevrouw er één is van die super leuke tentoonstelling in Heerlen vorig jaar. Ik geniet nog elke keer van die wachtende mevrouw op de rotonde bij het thermenmuseum.

Eddy Bearz is looking for pics #6

MY, don't I look handsome?

Mijn eerste album zette ik in 2006 op Picasaweb. De tuinarchitect vroeg om foto's die we gemaakt hadden bij de aanleg van de tuin. Ik koos voor Picasa, omdat de uploadlimieten van Flickr en Photobucket op dat moment niet voldoende waren. Later wilde ik mijn Eddy foto's delen, en de foto's van de neven- en nichtendag, de familiereunie, de vakantie.......

Dat is meteen de eerste reden om gebruik te maken van een fotowebsite. Je hebt één centrale plek waar je alles neerzet. Je kunt je foto's delen met iedereen, of alleen met personen die je zelf uitnodigt. Of je houdt ze voor jezelf.

En dat is laatste is meteen de tweede reden waarom je gebruik zou maken van een fotosite: backup. Je wilt niet weten hoe vaak ik zelf al naar computers met een gecrashte harde schijf gekeken heb. Soms helpt het nog als je hem in de diepvries legt, maar meestal: helaas, alle foto's kwijt.

De derde reden is alleen maar weggelegd voor een paar mensen: geld verdienen. Er is een markt voor uitstekende foto's die gebruikt kunnen worden voor allerlei doeleinden, zogenaamde stockfoto's. Als je denkt dat je een goede fotograaf bent, google stockphotos en wordt nederig. ;)

Flckr vs Picasa
Zonet heb ik een Flickr account aangemaakt om te zien wat ik al die jaren gemist heb. Hier zijn mijn conclusies.

Limiet
Flickr heeft een limiet per maand. Dat is vooral lastig in het begin, als je je hele collectie kwijt wilt. Ik kocht mijn eerste digitale camera in 1999, en bij de laatste telling had ik 4500 digitale fotos. Daar is geen fotowebsite tegen bestand. Koop een goede externe backup schijf, maak wekelijks een backup, en controleer regelmatig of alles goed gaat!

Picasa heeft een limiet per account. Ik zit inmiddels op 78%. Maar natuurlijk mag je zoveel accounts aanmaken als je zelf wilt. Eddy heeft bijvoorbeeld zijn eigen.
Een voordeel van die limieten is er wel. Het zorgt ervoor dat je alleen de beste foto's op internet zet. En zeg nu eerlijk, een beetje zelfkritiek is nooit weg.

Gebruiksgemak
Mijn stokpaardje. Sorry Flickr, Picasa werkt prettiger. Bij de eerste installatie scant hij je harde schijf, en hij blijft dat doen. Ik gebruik voor de communicatie met mijn toestel Adobe starter edition, omdat ik dat nu eenmaal gewend ben. Daarna start ik Picasa, en de rest gaat vanzelf.
Ook uploaden gaat naar mijn idee sneller en gemakkelijker dan met flickr.

Community
De Flckr community is geweldig. In Picasa kun je wel zoeken en favorieten toevoegen, maar dan houdt het op. Wil je je foto's gebruiken om nieuwe mensen te ontmoeten, neem dan vooral Flickr. Wil je alleen maar een backup, dan zou Picasaweb een goed alternatief kunnen zijn.

Bewerken
Om foto's van je harde schijf naar het net te zetten, kun je bij Flickr een upload programma gebruiken, dat alleen maar kan uploaden. Picasa is een eenvoudig fotobewerkingsprogramma. Je kunt er rode ogen mee wegwerken, kleurtoon mee aanpassen, en mijn voornaamste tool: bijsnijden.

Welk programma je kiest, is dus afhankelijk van je voorkeuren. Die van mij blijft Picasa voor persoonlijk gebruik. Voor de bieb? Wie weet. Ik vind Carla's idee voor een biebFlickr niet slecht.

Bloggen kan ook nuttig zijn

Hoe zorg je ervoor dat iedereen binnen je organisatie op de hoogte is van alle zaken die spelen? Vooral nu het werkoverleg nog maar 1x per drie maanden plaatsvindt, wil er wel eens iets ondergesneeuwd raken.

Zou het een oplossing zijn als we een biebblog bijhouden? En omdat we nu toch allemaal met RSS feeds bezig zijn, hebben we meteen iets zinnigs te lezen.

Snel allemaal aanmelden dus, op http://obknieuws.blogspot.com/, zodat je het breaking news heet van de naald kunt lezen.

Zelf bijdragen? Graag zelfs. Stuur mij een mailtje met alle werkzaken die jullie kwijt willen. Veel informatie?
Een blog kan meer auteurs hebben. Vraag een extra inlogcode bij Miriam

Terug van vakantie

Terug van vakantie. Laten we dit afspreken: ik maak nooit meer grapjes over niet meer terugkomen. Want als je opeens stilstaat op een Franse berg in een piepklein dorpje, dan is het opeens niet zo leuk. Vooral als je 'Apeldoorn' wilt bellen, en je telefoon doet het niet meer.
Gelukkig zijn Fransen heel aardige mensen. Alarmcentrale, sleep, garage, hotel, fiets..... en na 24 uur rijden we weer.
Gelukkig scheen de zon. We zijn zelfs een beetje bruin geworden.

RSS feeds

Hey collega's,

 

Ik heb al eerder een post geschreven over RSS feeds.

 

http://eddybearz.blogspot.com/2010/03/eddy-bears-5-on-lookout-for-feeds.html

 

En nu weet ik wel dat ik hier een mooie link van kan maken, maar deze komt per e-mail.

 

Vandaag gaan we naar Europapark. Eddy gaat mee, het is zijn eerste keer in een achtbaan,

en hij heeft zich al helemaal voorbereid.

 

 

 

I am not scared, I am not scared, I am not scared, I am not scared!

That sound you hear is not the rattling of my teeth! No Way!

Ding 4 en 5

Hallo collega's,

 

Ik mag dan wel vakantie hebben, voor jullie gaat 23 dingen gewoon door. Kijk op de 23 dingen site voor ding 4 en 5.

 

Niet vergeten!

 

Groetjes uit een zonnig Frankrijk,

 

Miriam

 

 

Eddy Bearz takes a trip

Electricity... Check!

Safety.... Check!

Don't they have food in France?

And there is even more.  The only good thing about this: they bring French food back later.

Delicious French food.

Off we go. See you next week.

If we decide to come back. Grin!

Bloggen voor drukke mensen

Where to start first?

Alles moet tegenwoordig vlug, vlug, vlug. Eigenlijk hebben we geen tijd om te lezen, dus die ene vlug is al te veel. Bloggen? Geen tijd voor.

Maar wat als bloggen even snel kan gaan als het schrijven van een mailtje?
Gewoon naar je e-mail programma (dat je toch al 10 x per dag opent), mailtje sturen naar je blog... Klaar!

Dat is tenminste hoe ik deze post gemaakt heb. Kwestie van eenmalig instellen in Blogger.

Kijk eens bij instellingen - e-mail. Bedenk een geheim woord, en onthoud het email adres. Geef aan wat je met de te versturen berichten wilt doen: in concept of meteen publiciteren.

Sla vervolgens het mail adres op in je adresboek: blog away.............


PS:

Toch maar even ingelogd om te zien hoe het eruit ziet. Zondag gespeeld met Blogger in draft. Ik was niet tevreden met de layout, maar ik had nog geen tijd om het terug te zetten. Bij deze dus.

Ik heb dit sjabloon gekozen vanwege de naam: Denim Stretch. :)