Ik heb ook een tijdje een Blogger blog bijgehouden. Daarin stond niets dat naar mij verwees. Ik schrok me dan ook rot, toen ik het open en bloot in mijn profiel zag staan.
Bloggen lijkt anoniem, maar het is het niet. Het is altijd mogelijk dat een bekende over je blog struikelt. En met een beetje pech blijft wat je geschreven hebt je de rest van je leven achtervolgen.
Om die reden heb ik voor mezelf een paar regels ingesteld.
#1 Realiseer je dat mensen lezen wat je schrijft. Als je anoniem wilt zijn, zorg dan ook dat je dat bent met een schuilnaam e.d. Vermeld geen dingen die anderen naar jou terug kunnen herleiden. Die regel had ik dus al zelf gebroken.
#2 Ben je wel bekend? Schrijf niet negatief over familie, kennissen, collega's of je werkgever. Het kan gelezen worden! Natuurlijk schrijf ik wel eens als ik een meningverschil gehad heb, maar ik probeer dat altijd zo te formuleren dat de ander niet afgekraakt wordt. Of ik anonimiseer het op zo'n manier dat ik na een jaar vaak zelf niet meer weet om wie het ging.
#3 Noteer positieve opmerkingen. Bij het teruglezen krijg je meteen goede zin. :)
 |
| Van Eddy Bearz' adventurous diary |
Posts
Dag Eddy,
BeantwoordenVerwijderenAangenaam! Je raakt met je eerste postings meteen aan een belangrijk aspect van online netwerken: de privacy. Dat is een onderwerp dat mijn interesse ook heeft. Ik schrijf er regelmatig over.
Zelf ben ik inmiddels wel 'verloren' wat dat betreft, maar ik moet daarbij wel aantekenen dat de zichtbaarheid en vindbaarheid mij tot op heden vooral veel goeds heeft gebracht. Je gaat wel steeds een stap verder daardoor, maar goed.
Het is belangrijk om je te realiseren wat de gevaren en beperkingen zijn. Net zo goed als het besef van de mogelijkheden en kansen. Het verschilt van mens tot mens hoe die dingen in balans gebracht kunnen worden.
Ik wens je hoe dan ook veel succes en plezier met de cursus. Als je vragen hebt kun je ze hier altijd stellen. Of via de mail natuurlijk.
Goed weekend!
Edwin Mijnsbergen