HaiPad

Onder de kerstboom lag een klein pakje dat ik ervan verdacht een nieuwe telefoon te bevatten. Zo'n prepaid geval vergelijkbaar met die rode van vorig jaar. Die ik kwijt ben.
In plaats daarvan zat er een doos in met alleen de woorden Android en een foto van een 'ding' op de bovenkant.
Dat ding blijkt een 7" Android tablet te zijn. Dezelfde als waarvan de reclamefolder wekenlang op de eetkamertafel heeft geslingerd. Zoals nu blijkt daar neergelegd als lokkertje. Blijkbaar heb ik gehapt.

De handleiding is Chinees en iets dat door moet gaan voor Engels. Waardeloos dus. Nergens een merknaam te bekennen trouwens.

De eerste indruk is goed: zwart met een zilvergrijze achterkant. Kunststof dat eruit ziet als metaal, weinig knopjes, een paar ingangen waaronder micro usb, hdmi en micro SD.
'Sleek' Ik ken geen Nederlands woord dat beter weergeeft wat ik van het uiterlijk vind.

Maar dan de binnenkant. Wifi werkt binnen twee minuten. Later, als ik bij mijn broer ben, heb ik verbinding binnen een minuut op zijn onbeveiligde netwerk. Hij woont in het midden van nergens, vandaar.

Twee minuten later bekijk ik een YouTube filmpje, tien minuten later is mijn Gmail account geïnstalleerd, een half uur later speel ik mijn eerste gedownloade spelletje.
Ik word er gek van. Deze dingen hebben bewegingssensors, en het kantelen van het scherm laat alle blokjes verschuiven. Mijn man moet me redden, nadat hij eerst over de vloer gerold heeft van het lachen. :)

Het apparaat is geen telefoon. Heb ik ook niet nodig. Maar wat is het dan?

Je kunt er mee mailen, mee surfen, spelletjes mee doen, je agenda mee bijhouden, twitteren, je banksaldo mee bekijken, betalingen mee doen, boeken mee lezen, vanalles dat je kunt bedenken om een apparaat als dit te verantwoorden. Allemaal dingen die je met andere apparaten ook kunt, maar dan langzamer.
Oeps! Dat laatste had ik niet moeten zeggen. Langzamer?

Het is duidelijk dat Android bedoeld is als besturingssysteem voor mobiele telefoons. Het ziet er gelikt uit, maar de functionaliteit is af en toe treurig. Het virtuele toetsenbord werkt moeizaam, en het duurt een eeuwigheid voordat ik ontdek hoe ik de automatische suggesties kan uitzetten. Geen java, niet alle videoformaten worden ondersteund, en de beschikbare programmas in de Android market zijn soms van bedroevende kwaliteit. Mijn Palm Tungsten T|X van 6 jaar oud kan meer dan dit ding. Helaas is die opgebrand.

Maar wat istie mooi! Echt een hebbedingetje. Ik ga er inmiddels mee naar bed en ik sta er mee op. Na het wakker worden snel mijn mail checken in bed voor mijn afspraken, buienradar zodat ik weet wat ik moet aantrekken, en de replies op de thread die ik gisteren startte. Daarna mijn Evernote Todo lijst, en voordat ik zelfs maar uit bed stap, ben ik klaar voor de nieuwe dag.
Dan in de avond nog een half uurtje doorbrengen met een goed boek. Ik lees op dit moment de klassieken, gratis, en je krijgt er een boel cultuur bij.

Het merk? Na veel zoeken vind ik het ergens in de Chinese handleiding. HAIPAD. Mooier kun je het niet verzinnen. Een apparaat met een knipoog, net iets voor mij.

Nu nog een nieuw mobieltje. Merk niet belangrijk, als hij maar rood is.

Reading list

Kwisvraag: wat hebben deze titels met elkaar gemeen?
1918 His Family by Ernest Poole (Macmillan)

1919 The Magnificent Ambersons by Booth Tarkington (Doubleday)
1921 The Age of Innocence by Edith Wharton (Appleton)
1922 Alice Adams by Booth Tarkington (Doubleday)
1923 One of Ours by Willa Cather (Knopf)

Behalve dan dat ze op een lijst met 84 titels staan gedateerd tussen 1918 en 2010? En dat ik van plan ben om ze allemaal te gaan lezen?
 
Van de overige 79 titels heb ik er al vier gelezen, waaronder The color purple, en Empire Falls. Zo'n 5 titels komen me verder bekend voor. Maar voor de rest laat ik me verrassen.
 
De uitdaging wordt niet alleen het lezen zelf, maar ook het vinden van de boeken.
Deze vijf staan inmiddels op mijn nieuwe tablet. Makkelijk, ze zijn open domain en te vinden bij het Gutenberg Project. Ik voorzie dat de problemen zullen ontstaan ergens in de 70er jaren. Maar we zullen zien.