dinsdag 30 november 2010
Eddy Bearz discovers the world #21
Ik heb me het laatste jaar onder andere bezig gehouden met het mogelijk maken van de Aquabrowser voor Parkstad Limburg Bibliotheken op de PLB website. Vergeef me daarom dat ik dit onderwerp oversla. Ik beloof dat ik er nog op terugkom in #22, als we het gaan hebben over 23dingen in de bibliotheek.
zaterdag 27 november 2010
Eddy Bearz listens to music #20
Ik ben een Trekkie. Als William T. Riker, first officer of the starship Enterprise, een vrouw wil verleiden in zijn kwartieren, dan spreekt hij de woorden: Computer - music, romantic. No, a bit more latin. Iets van die strekking. De computer weet wat Will mooi vindt, en zoekt daar de perfecte muziek bij. Futuristisch? Mwah!
Ikzelf houd van stilte. Muziek vind ik vaak lastig. De perfecte muziek om een boek bij te lezen, te twitteren, te puzzelen, het verschilt van dag tot dag, van uur tot uur zelfs. Ik kan heel erg genieten van bijvoorbeeld Sky radio, maar op een gegeven moment gaan al die gladde golden oldies me vervelen. Zelfs mijn idolen die de tand des tijds hebben overleefd - zoals Leonard Cohen en Bob Dylan - beluister ik nog maar incidenteel.
Zou online radio een oplossing zijn? Laat me maar eens proberen.
Ik sla last.fm over. Ik heb laatst thelounge geprobeerd toen ik op zoek was naar een internet radio. De radio zelf vond ik een beetje duur, maar thelounge op zich geeft een aardige verzameling van radiostations. Ik probeer Spotify. Een account aanmaken is zo gebeurd. Een playlist samenstellen ook. Je kunt delen via Twitter en Facebook. Via mijn antieke idolen word ik gewezen op andere muziek die misschien ook nog wel iets voor me is. En als ik het mooi vind, kan ik het meteen kopen.
Dat laatste sla ik maar even over. De meeste muziek heb ik al.
Terwijl ik zit te werken, arriveert er een pakje. Het zou me niet verwonderen als daar de laatste ontbrekende cd inzit. Ik wil de muziek toch nog graag kunnen vasthouden.
Mijn 20 gratis uren bij Spotify zijn bijna op. Zal ik nog een keer terugkomen? Misschien wel.
Hebben we er wat aan voor de bieb? Ik twijfel. In ieder geval gaan we er een workshop over geven. Ik ben voorbereid.
Maar wat ik eigenlijk wil, is een computer die mijn mood aanvoelt, die aan een half woord genoeg heeft om de perfecte muziek voor de perfecte situatie te kiezen. Om me te verrassen, te strelen, wakker te houden, en in slaap te wiegen. Zo ver is het ook nu nog niet.
Computer, lights out!
Ikzelf houd van stilte. Muziek vind ik vaak lastig. De perfecte muziek om een boek bij te lezen, te twitteren, te puzzelen, het verschilt van dag tot dag, van uur tot uur zelfs. Ik kan heel erg genieten van bijvoorbeeld Sky radio, maar op een gegeven moment gaan al die gladde golden oldies me vervelen. Zelfs mijn idolen die de tand des tijds hebben overleefd - zoals Leonard Cohen en Bob Dylan - beluister ik nog maar incidenteel.
Zou online radio een oplossing zijn? Laat me maar eens proberen.
Ik sla last.fm over. Ik heb laatst thelounge geprobeerd toen ik op zoek was naar een internet radio. De radio zelf vond ik een beetje duur, maar thelounge op zich geeft een aardige verzameling van radiostations. Ik probeer Spotify. Een account aanmaken is zo gebeurd. Een playlist samenstellen ook. Je kunt delen via Twitter en Facebook. Via mijn antieke idolen word ik gewezen op andere muziek die misschien ook nog wel iets voor me is. En als ik het mooi vind, kan ik het meteen kopen.
Dat laatste sla ik maar even over. De meeste muziek heb ik al.
Terwijl ik zit te werken, arriveert er een pakje. Het zou me niet verwonderen als daar de laatste ontbrekende cd inzit. Ik wil de muziek toch nog graag kunnen vasthouden.
Mijn 20 gratis uren bij Spotify zijn bijna op. Zal ik nog een keer terugkomen? Misschien wel.
Hebben we er wat aan voor de bieb? Ik twijfel. In ieder geval gaan we er een workshop over geven. Ik ben voorbereid.
Maar wat ik eigenlijk wil, is een computer die mijn mood aanvoelt, die aan een half woord genoeg heeft om de perfecte muziek voor de perfecte situatie te kiezen. Om me te verrassen, te strelen, wakker te houden, en in slaap te wiegen. Zo ver is het ook nu nog niet.
Computer, lights out!
dinsdag 23 november 2010
Eddy Bearz finds a friend: #19 social networks
Mijn tante van 86 heeft me een uitnodiging gestuurd voor Facebook. Op de foto draagt ze een rode hoed. Ik heb nog een tante van 86, maar die heeft geen computer. Mijn tante met de rode hoed zegt dat ze nooit eenzaam is. Van mijn tante zonder computer weet ik het niet. Eerlijk gezegd spreek ik haar alleen maar op begrafenissen.
Ik ken zelf geen beter voorbeeld dat het voordeel van sociale netwerken demonstreert. Je blijft in contact met mensen om je heen, zelfs als dat contact oppervlakkig blijft.
Ikzelf? Ik heb een profiel op LinkedIn. Ik vind dat ik als professional mag laten zien wie ik ben en wat ik doe. Wij bibliothecarissen zetten ons licht te vaak onder de korenmaat. Ik kijk er een paar keer per maand op. Verder twitter ik, en heb ik een betaald account bij een community die ik liever voor mezelf houd. Daar ben ik elke dag te vinden, start ik threads, blog ik, onderhoud ik contacten met mijn vriendinnen uit New York, Hamilton Toronto, en bijvoorbeeld Sidney. En sommige mensen heb ik inmiddels al ontmoet. Sociale netwerken hebben voor mij dus zin.
Mijn Hyves account daarentegen is inactief. Geen tijd en geen zin om mijn hele hebben en houden voor iedereen toegankelijk te maken. Privacy staat bij mij nog hoog op het verlanglijstje. Niemand hoeft te weten dat ik Repelsteeltje heet. Om die reden heeft mijn tante met de rode hoed een vrolijk mailtje teruggekregen, dat ik helaas niet op Facebook zit. Misschien als ik zelf 86 ben.
En voor de bibliotheek?
Je moet zijn waar je doelgroep is. Mijn doelgroep bevindt zich op Hyves en Facebook. Als bibliotheek moet ik daar dan ook aanwezig zijn. Liefst zonder moeilijk te doen. Gewoon één keer je website onderhouden, en dan meteen laten posten op Hyves en Facebook. Of myspace. Of sugababes. Whatever. Zo lang als je maar te vinden bent.
Ik vond trouwens mijn ex-beste vriendin terug via schoolbank. Na 2 mailtjes bleek dat we elkaar niets meer te vertellen hadden. Misschien was het beter geweest dat ik niet geweten had dat ze zo veranderd is.
Ik ken zelf geen beter voorbeeld dat het voordeel van sociale netwerken demonstreert. Je blijft in contact met mensen om je heen, zelfs als dat contact oppervlakkig blijft.
Ikzelf? Ik heb een profiel op LinkedIn. Ik vind dat ik als professional mag laten zien wie ik ben en wat ik doe. Wij bibliothecarissen zetten ons licht te vaak onder de korenmaat. Ik kijk er een paar keer per maand op. Verder twitter ik, en heb ik een betaald account bij een community die ik liever voor mezelf houd. Daar ben ik elke dag te vinden, start ik threads, blog ik, onderhoud ik contacten met mijn vriendinnen uit New York, Hamilton Toronto, en bijvoorbeeld Sidney. En sommige mensen heb ik inmiddels al ontmoet. Sociale netwerken hebben voor mij dus zin.
Mijn Hyves account daarentegen is inactief. Geen tijd en geen zin om mijn hele hebben en houden voor iedereen toegankelijk te maken. Privacy staat bij mij nog hoog op het verlanglijstje. Niemand hoeft te weten dat ik Repelsteeltje heet. Om die reden heeft mijn tante met de rode hoed een vrolijk mailtje teruggekregen, dat ik helaas niet op Facebook zit. Misschien als ik zelf 86 ben.
En voor de bibliotheek?
Je moet zijn waar je doelgroep is. Mijn doelgroep bevindt zich op Hyves en Facebook. Als bibliotheek moet ik daar dan ook aanwezig zijn. Liefst zonder moeilijk te doen. Gewoon één keer je website onderhouden, en dan meteen laten posten op Hyves en Facebook. Of myspace. Of sugababes. Whatever. Zo lang als je maar te vinden bent.
Ik vond trouwens mijn ex-beste vriendin terug via schoolbank. Na 2 mailtjes bleek dat we elkaar niets meer te vertellen hadden. Misschien was het beter geweest dat ik niet geweten had dat ze zo veranderd is.
Eddy Bearz reads a book: #18 Librarything
Dat librarything populair is, blijkt al uit één ding: tik librarythings, en je komt op een reclamewebsite. Altijd een goed teken.
Ik heb Librarything al bij het begin van 23dingen gedaan, en dan krijg je het oude probleem: welk wachtwoord had ik nou alweer gekozen? Misschien moet ik mijn eigen workshop Hoe beheer ik internet accounts? maar eens gaan volgen. Dat ik er al zo lang niet meer geweest ben, geeft wel aan dat ik het niet zo interessant vond.
Librarything
Mijn boekenplank is vrij leeg, A brief history of time, een broodbak boek, Dick Francis, en De wetten van de magie. Wat zegt dat over mij? Ik voeg er een toe om het af te leren: De zwerm, van Schätzing. Ik lees net zijn nieuwe boek De limiet. Eigenaar ben ik niet, pronk ik nu met andermans veren?
De boekenplank op zich vind ik niet zo interessant. Ik ben meer geïnteresseerd in de community. Lezen moet namelijk weer cult worden, ram cool, vet gaaf, of hoe heet dat tegenwoordig? En dat kan alleen als we over lezen praten. Mijn eerste gang is daarom naar Talk, de forums.
Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid dat mijn Engels goed is. In fact, de meeste boeken die ik lees zijn in het Engels. Ik kan dus mijn hart ophalen. Voor Nederlands sprekenden is er weinig te vinden. De paar forums zijn op sterven na dood, en worden bevolkt door mensen die zich net als ik aanmelden, en dan nooit meer terugkomen. Denk ik tenminste.
Ik probeer een Engelstalig forum uit. Ik stel een vraag over een boek dat ik 20 jaar geleden gelezen heb in het daarvoor bestemde forum. Binnen een uur heb ik antwoord met de goede titel. Dat stemt hoopvol.
Bruikbaarheid
De twee vragen die ik me altijd stel: is het iets voor de bieb, en is het iets voor mezelf?
Is het iets voor de bieb?
Ja, indien. De website Librarything op zich niet. Niet genoeg Nederlandse discussie. Maar een Nederlandstalige website, opgezet volgens hetzelfde concept, gebruikt door alle bibliothecarissen in Nederland, bron voor leeskringen, actief gepromoot door bibliotheken… Wie heeft er nog een potje innovatiegeld? Of wie durft er te beginnen zonder? Ik zeg in ieder geval meteen ja. Misschien is het er zelfs al, en weet ik het gewoon niet. In dat geval: bezorg me maar het schaamrood op de kaken en vertel me waar ik me aanmelden kan. :)
Is het iets voor mezelf?
Het korte antwoord is nee. Het lange antwoord: ik ben niet zo’n lijstjesmens. Lijsten lijken op hokjes, en mijn lijst past in geen enkele. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die alles leest wat ik lees, erger nog, de meeste mensen hebben niet eens gehoord van de schrijvers die ik gelezen heb, laat staan dat ze erover kunnen discussiëren.
Goed, voor deze keer dan:
Heb je ooit
• Meegevoeld met het optimisme van Richard Russo?
• Je Chinees-Amerikaans gevoeld met Amy Tan?
• Of Iers met Roddy Doyle?
• Over hindernissen gesprongen met Dick Francis?
• Schuddebuikend van de bank gerold om de absurbistische humor van Antony Piers?
• De toekomst verkend met Isaac Asimov?
• Gereisd met Mark Twain?
• Gehuild met Louis Couperus?
• Gewatertand met Michel Roux jr?
• De wereld ontvlucht met Harlequin?
Zo ja, geef me even een seintje. Misschien hebben we dan toch nog wat om over te discussieren.
Ik heb Librarything al bij het begin van 23dingen gedaan, en dan krijg je het oude probleem: welk wachtwoord had ik nou alweer gekozen? Misschien moet ik mijn eigen workshop Hoe beheer ik internet accounts? maar eens gaan volgen. Dat ik er al zo lang niet meer geweest ben, geeft wel aan dat ik het niet zo interessant vond.
Librarything
Mijn boekenplank is vrij leeg, A brief history of time, een broodbak boek, Dick Francis, en De wetten van de magie. Wat zegt dat over mij? Ik voeg er een toe om het af te leren: De zwerm, van Schätzing. Ik lees net zijn nieuwe boek De limiet. Eigenaar ben ik niet, pronk ik nu met andermans veren?
De boekenplank op zich vind ik niet zo interessant. Ik ben meer geïnteresseerd in de community. Lezen moet namelijk weer cult worden, ram cool, vet gaaf, of hoe heet dat tegenwoordig? En dat kan alleen als we over lezen praten. Mijn eerste gang is daarom naar Talk, de forums.
Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid dat mijn Engels goed is. In fact, de meeste boeken die ik lees zijn in het Engels. Ik kan dus mijn hart ophalen. Voor Nederlands sprekenden is er weinig te vinden. De paar forums zijn op sterven na dood, en worden bevolkt door mensen die zich net als ik aanmelden, en dan nooit meer terugkomen. Denk ik tenminste.
Ik probeer een Engelstalig forum uit. Ik stel een vraag over een boek dat ik 20 jaar geleden gelezen heb in het daarvoor bestemde forum. Binnen een uur heb ik antwoord met de goede titel. Dat stemt hoopvol.
Bruikbaarheid
De twee vragen die ik me altijd stel: is het iets voor de bieb, en is het iets voor mezelf?
Is het iets voor de bieb?
Ja, indien. De website Librarything op zich niet. Niet genoeg Nederlandse discussie. Maar een Nederlandstalige website, opgezet volgens hetzelfde concept, gebruikt door alle bibliothecarissen in Nederland, bron voor leeskringen, actief gepromoot door bibliotheken… Wie heeft er nog een potje innovatiegeld? Of wie durft er te beginnen zonder? Ik zeg in ieder geval meteen ja. Misschien is het er zelfs al, en weet ik het gewoon niet. In dat geval: bezorg me maar het schaamrood op de kaken en vertel me waar ik me aanmelden kan. :)
Is het iets voor mezelf?
Het korte antwoord is nee. Het lange antwoord: ik ben niet zo’n lijstjesmens. Lijsten lijken op hokjes, en mijn lijst past in geen enkele. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die alles leest wat ik lees, erger nog, de meeste mensen hebben niet eens gehoord van de schrijvers die ik gelezen heb, laat staan dat ze erover kunnen discussiëren.
Goed, voor deze keer dan:
Heb je ooit
• Meegevoeld met het optimisme van Richard Russo?
• Je Chinees-Amerikaans gevoeld met Amy Tan?
• Of Iers met Roddy Doyle?
• Over hindernissen gesprongen met Dick Francis?
• Schuddebuikend van de bank gerold om de absurbistische humor van Antony Piers?
• De toekomst verkend met Isaac Asimov?
• Gereisd met Mark Twain?
• Gehuild met Louis Couperus?
• Gewatertand met Michel Roux jr?
• De wereld ontvlucht met Harlequin?
Zo ja, geef me even een seintje. Misschien hebben we dan toch nog wat om over te discussieren.
woensdag 17 november 2010
Eddy Bearz goes 2.0 #17
Bekijk een Web 2.0 website naar keuze. Een makkie deze keer. Want wat is een Web 2.0 website? Een site voor en door een groep gelijkgestemden. En mijn favoriet, vooral zo vlak na de vakantie, is http://www.campercontact.nl/
De layout is misschien niet moeders mooiste, maar het belangrijkste staat in de balk bovenaan: op deze site staan 10436 locaties. Dat zijn 10436 camperplekken in heel Europa. En het meest bijzondere is dat deze plekken allemaal verzameld zijn door camperaars. Gratis en voor niks. Namen we vroeger de Facile on Route mee, tegenwoordig is dat het POI (Points of Interest) bestand van deze camperplekken voor onze TomTom. Gewoon 1x per jaar updaten, en we kunnen weer vooruit.
De site was zo succesvol dat het heeft geleid tot een boek. Uitgegeven in februari bevatte het iets meer dan 9000 plekken. De rest is dus inmiddels toegevoegd door vakantiegangers als wij. Er staan er inderdaad ook een paar van ons bij.
Het principe van Web 2.0 trekt me wel aan. Iedereen levert een bijdrage, iedereen profiteert. Een beetje zoals bij Star Trek. :) Natuurlijk betaalt iemand de rekening van de website en het dataverkeer. Meestal komt dat uit reclame op de site. En natuurlijk wil ik daar dan wel eens op klikken. Voor wat hoort wat.
Abonneren op:
Posts (Atom)